Ranko Stojić (18. januar 1959. Bugojno, BiH, FNR Jugoslavija), je bivši jugoslovenski fudbaler, golman. Branio je u nekoliko fudbalskih klubova, od kojih su najpoznatiji Partizan, Dinamo i Standard Lijež.[1]
Stojić je svoju karijeru započeo u u Iskra iz Bugojna. Za prvi tim Iskre je branio na sedam utakmica i kao veliki talenat je prešao u beogradski Partizan.
U Partizanu je stekao reputaciju i dospeo je do reprezentacije Jugoslavije. Sa Partizanom, u kojoj je igrala odlazeća generacija Vukotića i Trifunovića i nadolazeća predvođena sa Manceom, Ješićem, Živkovićem, Vargom i Prekazijem, je osvojio u sezoni 1982/83 titulu prvaka države. Zamena u timu mu je bio Rade Zalad.
Posle pet provedenih sezona u Partizanu, već kao formiran prvoligaški golman i reprezentativac, u fudbalskoj sezoni 1984/85. prešao je u zagrebački Dinamo. U Dinamu je proveo tri prvoligaške sezone i posle sezone 1986/87, otišao u inostranstvo, u Belgiju.
U Belgiji je proveo narednih deset godina i branio za klubove Standard iz Liježa, Anderleht, Šarloa, Seresijen i Antverpen, odakle se i penzionisao kao aktivni igrač.
Za reprezentaciju Jugoslavije, Stojić je branio na četrnaest utakmica. Svoj debi je imao u Glazgovu, 12. septembra 1984. godine protiv Škotske. Rezultat je bio katastrofalan za Jugoslaviju, Škotska je pobedila sa 6:1. U prvom poluvremenu na golu reprezentacije Jugoslavije je bio Dragan Pantelić koji je primio prva tri gola a u drugom poluvremenu je ušao Stojić i on je primio preostala tri gola. Počasni gol za reprezentaciju Jugoslavije je dao Vokri. Sa tim golom je u stvari Jugoslavija i povela sa 1:0, ali samo na tome je ostalo[2].
Zadnju utakmicu za reprezentaciju Stojić je odigrao na prijateljskoj utakmici, 30. aprila 1986. godine, protiv Brazila u Resifeu, Brazil. Rezultat je bio 4:2 za Brazil. Na toj utakmici Ziko je postigao het trik[2].
